عذرخواهی

یه عذرخواهی بدهکارم به انجمن ادبی شهرستان

استاد عزیزم جناب جوانمرد، سرکار خانم یکه تاز، آقای کیانی، آقای صفری، آقای خواستگار، سرکارخانم شاکر، علی آقا ارجمند عزیزم و دیگر دوستان(ذهنم درگیره و همه تو خاطرم نیستن که نام ببرم)

یکی از نزدیکان راهی کربلا شد و دوربین نداشت، خودم بهش گفتم بیا دوربین منو ببر، هم دوربین مارو تبرک کن، هم یادمون کن

القصه اینکه دوربین نداشتم که از مراسم دیروز گزارش تصویری تهیه کنم.

امیدوارم که عذرم رو بپذیرید.

راستی، مراسم دیروز عالی بود، خیلی وقت بود دلمون گریه میخواست، به مراد دلمون رسیدیم 

ﺗﻮ ﭼﺎﺩﺭ ﺳﺮﺕ ﻧﺒﻮﺩ ...

ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﮐﺎﺭﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪﯼ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ

ﻣﺎﻣﺎﻧﺶ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﺩﻭﯾﺪ ﺗﺎ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺣﯿﺎﻁ

ﭘﺴﺮﮎ ﻫﻤﻮﻥ ﺟﻠﻮﯼ ﺩﺭ ﻭﺍﯾﺴﺘﺎﺩ

ﻭ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻧﺮﻓﺖ

ﻣﺎﻣﺎﻧﺶ ﻫﻢ ﮐﺘﮑﺶ ﺯﺩ

ﺑﻌﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ

ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﭘﺮ ﺍﺷﮑﺶ ﺑﻪ ﻣﺎﻣﺎﻧﺶ ﮔﻔﺖ:

ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﻓﺮﺍﺭﮐﻨﻤﺎ

ﺗﻮ ﭼﺎﺩﺭ ﺳﺮﺕ ﻧﺒﻮﺩ

اسمع و افهم ...

یعنی می شود آنروز ؟!

درون تنگنای قبر

شانه ام را بگیری

و تکان بدهـی:

إسمــعْ إفهـــمْ (بشنــو وبفهـــم)

انَـا فاطِمَه اَلزَهراء سَیِدَه نِساءِالعالَمین

بِنْتَ مُحَمَّدٍ، قُرَّةَ عَیْنِ الرَّسُول

سر و کارت با من است ...

بقیه بروند ...