ماجرای آب خوردن در جبهه ×!×

ﻭﻗﺘـﯽ تـو جبـهـه ﻫـﺪﺍﯾـﺎﯼ ﻣـﺮﺩﻣـﯽ ﺭﺍ ﺑـﺎﺯ ﻣﯽ ﮐـﺮﺩﯾـﻢ ﺩﺭ ﻧـﺎﯾﻠـﻮﻥ ﺭﻭ ﺑـﺎﺯ ﮐـﺮﺩﻡ

ﺩﯾـﺪﻡ ﮐـﻪ ﻭﺍﻗـﻌﺎ ﯾﮏ ﻗﻮﻃﯽ ﺧﺎﻟﯿﻪ ﮐﻤﭙـﻮﺗﻪ ﮐـﻪ ﺩﺍﺧﻠـﺶ ﯾـﮏ ﻧﺎﻣـﻪ ﺍﺳﺖ، ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ:

ﺑـــﺮﺍﺩﺭ ﺭﺯﻣــﻨﺪﻩ ﺳــﻼﻡ، ﻣــﻦ ﯾــﮏ ﺩﺍﻧـــﺶ ﺁﻣــــﻮﺯ ﺩﺑﺴﺘـــﺎﻧـﯽ ﻫﺴـــﺘﻢ.

ﺧﺎﻧـﻢ ﻣﻌﻠـﻢ ﮔﻔﺘـﻪ ﺑـﻮﺩ ﮐﻪ ﺑـﺮﺍﯼ ﮐﻤـﮏ ﺑﻪ ﺭﺯﻣﻨـﺪﮔﺎﻥ ﺟﺒـﻬﻪ ﻫـﺎﯼ ﺣـﻖ ﻋﻠﯿـﻪ ﺑﺎﻃﻞ

ﻧﻔـﺮﯼ ﯾﮏ ﮐﻤـﭙﻮﺕ ﻫـﺪﯾﻪ ﺑﻔﺮﺳﺘـﯿﻢ. ﺑـﺎ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺭﻓﺘـﻢ ﺍﺯ ﻣﻐـﺎﺯﻩ ﺑﻘﺎﻟـﯽ ﮐﻤﭙـﻮﺕ ﺑﺨﺮﻡ

ﻗﯿﻤـﺖ ﻫـﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﮐﻤـﭙﻮﺕ ﻫﺎ ﺭﻭ ﭘﺮﺳﯿـﺪﻡ، ﺍﻣـﺎ ﻗﯿﻤـﺖ ﺁﻧﻬـﺎ ﺧﯿﻠـﯽ ﮔﺮﺍﻥ ﺑـﻮﺩ، ﺣﺘﯽ

ﮐﻤﭙـﻮﺕ ﮔﻼﺑﯽ ﮐﻪ ﻗﯿﻤﺘـﺶ 25 ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﺨﺮﻡ .

ﺁﺧـﺮ ﭘﻮﻝ ﻣـا ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺳﯿـﺮﮐﺮﺩﻥ ﺷﮑﻢ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫـﻢ ﻧﯿﺴﺖ. ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﮐﻨﺎﺭﺧﯿﺎﺑﺎﻥ

ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻃﯽ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻤﭙﻮﺕ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﺗﻤﯿﺰﺗﻤﯿﺰﺷﺪ.

ﺣـﺎﻻﯾﮏ ﺧﻮﺍﻫـﺶ ﺍﺯ ﺷﻤـﺎ ﺑـﺮﺍﺩﺭ ﺭﺯﻣﻨـﺪﻩ ﺩﺍﺭﻡ، ﻫـﺮﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﺗﺸﻨﻪ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻃﯽ

ﺁﺏ ﺑﺨـﻮﺭﯾﺪ ﺗﺎ ﻣـﻦ ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺤـﺎﻝ ﺑﺸﻮﻡ ﻭ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ ﻫﺎ ﮐﻤﮑﯽ ﮐﻨﻢ

ﺑﭽـﻪ ﻫﺎ ﺗــﻮی ﺳﻨﮕـﺮ ﺑــﺮﺍﯼ ﺧــﻮﺭﺩﻥ ﺁﺏ ﺗــﻮﯼ ﺍﯾــﻦ ﻗﻮﻃـﯽ ﻧﻮﺑـﺖ ﻣـﯽﮔﺮﻓﺘـﻨﺪ

ﺁﺏ ﺧـــﻮﺭﺩﻧــﯽ ﮐـــﻪ ﻫﻤــــﺮﺍﻫــﺶ ﺭﯾﺨــﺘـﻦ ﭼﻨـــﺪ ﻗﻄـــﺮﻩ ﺍﺷــﮏ ﺑــﻮﺩ.